Patriota Hołowni ręki nie poda. Marszałek podzielił się przykrym nagraniem. „Niech pan tu podejdzie” [WIDEO]

Szymon Hołownia został wybuczany podczas obchodów Święta Niepodległości.

Marszałek Sejmu opublikował w sieci nagranie.

Po uroczystościach 11 listopada Szymon Hołownia zamieścił wpis na Facebooku oraz nagranie na Tik Toku. Marszałek Sejmu został bardzo chłodno przyjęty przez uczestników święta.

– Zgromadzeni przy barierkach myśleli, że podjeżdża Andrzej Duda, ale kiedy zobaczyli, że z samochodu wychodzę ja – zaczęło się wycie, obelgi, rechot, buczenie, gwizdy, które odprowadzały mnie prawie pod sam Grób Nieznanego Żołnierza – pisze na Facebooku.

– Niby nie pierwszy raz (wcześniej to samo „zaliczyłem” na Powązkach Wojskowych w rocznicę Powstania Warszawskiego). Niby nie byłem tego dnia pierwszy, co wnoszę z rozmów z innymi gośćmi uroczystości. „Tak jest zawsze” – mówili. Gdy później poszliśmy z Prezydentem złożyć kwiaty pod pomnikiem Marszałka – tłum skandował: „Andrzej Duda! Kara dla Bodnara! J….ć Tuska! Chwała Bohaterom! Andrzej Duda! Zamknąć Rudego!” Itd. Itp. Etc. – opisuje.

Marszałek Sejmu napisał, że „jego to nie rusza”, ale dziwi się, że sytuacja miała miejsce w taki dzień. – Poprosiłem współpracowników o garść biało – czerwonych kotylionów i ruszyłem w tłum – pisze.

Kotyliony, tłum i nagranie

Jak powiedział tak zrobił, a nagranie z rozdawanych kotylionów i rozmów z uczestnikami marszu wrzucił na Tik Toka. To nie były miłe chwile dla marszałka Sejmu.

– Niech pan tu podejdzie. Jest Święto Niepodległości, to jest biało-czerwona flaga, ona nas łączy – powiedział Hołownia i wyciągnął do mężczyzny rękę z kotylionem. – Ale to nic nie zmienia… – usłyszał w odpowiedzi.

Polityk zaczął tłumaczyć, że dzisiaj jest święto i „nie możemy się nienawidzić pod biało-czerwoną”. – To jest święto szacunku, a nie nienawiści i pogardy – mówił. – Oczywiście – odpowiedział mężczyzna.

@szymon.holownia

„Niby można by się już było przyzwyczaić, ale jakoś nie idzie się przyzwyczaić” – mówi mi generał Dominikowski, Dowódca Garnizonu Warszawa, witając mnie na uroczystościach na Placu Piłudskiego. Zgromadzeni przy barierkach myśleli, że podjeżdża Andrzej Duda, ale kiedy zobaczyli, że z samochodu wychodzę ja – zaczęło się wycie, obelgi, rechot, buczenie, gwizdy, które odprowadzały mnie prawie pod sam Grób Nieznanego Żołnierza. Niby nie pierwszy raz (wcześniej to samo „zaliczyłem” na Powązkach Wojskowych w rocznicę Powstania Warszawskiego). Niby nie byłem tego dnia pierwszy, co wnoszę z rozmów z innymi gośćmi uroczystości. „Tak jest zawsze” – mówili. Gdy później poszliśmy z Prezydentem złożyć kwiaty pod pomnikiem Marszałka – tłum skandował: „Andrzej Duda! Kara dla Bodnara! J….ć Tuska! Chwała Bohaterom! Andrzej Duda! Zamknąć Rudego!” Itd. Itp. Etc. Nie żeby mnie to na co dzień ruszało, ale w taki dzień? Cóż było robić. Poprosiłem współpracowników o garść biało – czerwonych kotylionów i ruszyłem w tłum. Z drugiej strony pomnika, ale też zza barierek krzyczący, że „będziesz się smażył w piekle”, „tylko się nie rozpłacz” itd. Po kwadransie kotyliony nam się skończyły, setki uściśniętych rąk, uśmiechów, zdjęć. Okazało się, że w tej rzeszy Rodaków, którzy przyjechali z całej Polski na Święto, jest dosłownie czterech krzykaczy i milcząca większość tych, co są zdania, że w taki dzień możemy sobie darować nienawiść, żółć, jad i plemienne rzeźnie, i że – zgadzamy się, czy nie – biało – czerwona nas łączy, jak łączy te dwa kolory. I że okazany szacunek daje siłę i radość, nie zostawia kaca. Obserwacja potwierdziła się później w czasie spaceru Krakowskim Przedmieściem, gdy w drodze na Dzień Otwarty w Sejmie mijaliśmy dziesiątki ludzi z flagami, idącymi czy to na Plac Piłsudskiego, czy na Marsz Niepodległości. W Sejmie przez godzinę witałem wchodzących gości, robiłem sobie z nimi zdjęcia. Wspaniała atmosfera świętowania. Nikt nikogo nie pytał o poglądy, wszyscy byliśmy po prostu wolnymi Polakami. Tyle życzliwości! Wcześniej, przez półtorej godziny spędzone w bezruchu na trybunie, w kąpieli tych wszystkich pięknych słów i symboli, miałem czas, by pomyśleć sobie nad tym, czy to się w ogóle da jakoś posklejać. I jaką cenę, jakiego narodowego katharsis, przyjdzie za to zapłacić. I czy ci, którzy do tego doprowadzili nadymając się pięknymi frazami i szczując jednych Polaków przeciw drugim, i żyjąc z tego, poniosą kiedyś odpowiedzialność i karę. Że chora polaryzacja jest wszędzie? No jest. Ale my żyjemy w czasach, w których argument: „inny też by pił i bił”, trochę słabo „klika”. Co zrobić, żeby za parę – paręnaście lat ta milcząca większość, którą dziś spotkałem, skutecznie odsunęła w cień ziejącą agresją mniejszość? Bo na wojny domowe i świętowanie nie ze sobą a przeciwko sobie to mogliśmy sobie pozwalać, gdy na zewnątrz był pokój. Nie teraz. Dziś po raz kolejny, w tylu twarzach, uśmiechach i rozmowach, zobaczyłem, że Polacy są mądrzejsi od polityków, których wybierają. Więc może to jest droga: iść do ludzi, z ludźmi, w ludzi.

♬ dźwięk oryginalny – Szymon Hołownia

– Niech pan tu podejdzie i ma odwagę podać mi rękę. Tak jak ja do pana wyciągam – powiedział lider Polski 2050. – Ale za co ja mam panu podać rękę? Jakimi zasadami się pan kieruje. Tu jest Polska, my chcemy być Polakami we własnym kraju – odpowiedział mężczyzna. – Tego ma pan przestrzegać – dodał.

Następnie rozmowa zeszła na barierki, które oddzielały uczestników marszu i marszałka Sejmu. – Te barierki są tylko i wyłącznie po to, żeby się ludzie nie poprzewracali na siebie – powiedział Hołownia i został wyśmiany. – Ale argument, ale argument… – usłyszał.

Źródło: Media

1 Odpowiedzi na Patriota Hołowni ręki nie poda. Marszałek podzielił się przykrym nagraniem. „Niech pan tu podejdzie” [WIDEO]

1. zbik pisze: 12/11/2024 o 16:21

   Niektórym patriotom nie trzeba robić wody z mózgu, zwłaszcza tym co się z tym patriotyzmem obnoszą im więcej krzyku i puszenia tym mniej patriotyzmu.