Faktoring to usługa finansowa, która cieszy się popularnością wśród przedsiębiorców działających w branżach, w których odroczony termin płatności jest wręcz standardem. Daje możliwość szybkiego uzyskania pieniędzy z wystawionej faktury, bez czekania na zapłatę przez kontrahenta. Ułatwia też zachowanie płynności finansowej firmy. Faktoring występuje w wielu różnych odmianach, a każda z nich dostosowana jest do specyficznych potrzeb biznesowych.
Faktoring pełny i niepełny
Faktoring pełny, inaczej bez regresu, polega na tym, że firma faktoringowa (czyli faktor) bierze na siebie ryzyko braku spłaty zobowiązania. Oznacza to, że jeśli wystąpią problemy z wypłacalnością kontrahenta, faktor nie zwróci się do faktoranta (czyli firmy, która skorzystała z faktoringu) o zapłatę kwoty widniejącej na fakturze. Ta forma faktoringu jest stosunkowo droższa od faktoringu z regresem ze względu na większe ryzyko po stronie faktora, ale jednocześnie daje pełne bezpieczeństwo faktorantowi.
Przy faktoringu niepełnym, czyli z regresem, to przedsiębiorca cały czas pozostaje odpowiedzialny za wypłacalność kontrahenta. Faktor nie przejmuje wierzytelności, a sama firma musi terminowo rozliczyć się z kontrahentem.
Trzecią opcją jest faktoring mieszany, w ramach którego strony umowy określają kwotę, do której faktor odpowiada za niewypłacalność kontrahenta.
Po przekroczeniu tego limitu odpowiedzialność przechodzi na faktoranta.
Faktoring klasyczny i odwrotny
Faktoring może być rozwiązaniem nie tylko w przypadku faktur, które przedsiębiorca wystawia, ale też w przypadku faktur, które ma do zapłacenia. W tych dwóch sytuacjach ma zastosowanie odpowiednio faktoring klasyczny oraz faktoring odwrócony.
Faktoring klasyczny polega na tym, że przedsiębiorca wystawia fakturę swojemu kontrahentowi i może sprzedać ją jednocześnie faktorowi, by niemal od razu uzyskać z niej pieniądze. Jest to najczęściej występujący typ faktoringu.
Faktoring odwrócony (bądź odwrotny, inaczej również zakupowy) sprawdza się w sytuacji, kiedy to przedsiębiorca ma fakturę do zapłacenia za towary lub usługi. Wtedy faktor płaci za fakturę zgłoszoną przez faktoranta (przedsiębiorcę), a następnie rozlicza się z nim w ustalonym terminie. To świetne rozwiązanie np. w przypadku nieprzewidzianych firmowych wydatków.
Faktoring jawny i cichy
W przypadku faktoringu jawnego (zwanego też otwartym) kontrahent uzyskuje informację o przejęciu wierzytelności praktycznie zaraz po podpisaniu umowy o świadczeniu usługi pomędzy faktorem a przedsiębiorcą. Faktoring półotwarty oznacza z kolei, że informacja o przejęciu wierzytelności zostaje udzielona tylko w jednym przypadku, czyli sytuacji opóźnienia zapłaty.
Faktoring cichy jest przeciwnością powyższego mechanizmu. Polega więc na tym, że kontrahent w ogóle nie dowiaduje o tym, że faktura, którą ma zapłacić, została sfinansowana przez faktora i płatności przelewa na konto faktoranta.
Inne rodzaje faktoringu
Poza tymi najpopularniejszymi opisanymi wyżej funkcjonują jeszcze inne kryteria podziału faktoringu. Można wyróżnić faktoring: krajowy (dotyczy finansowania odbiorców w Polsce) i międzynarodowy (finansuje odbiorców poza granicami kraju), globalny (przedsiębiorca przekazuje faktorowi wszystkie faktury) i pojedynczy (przekazywane są jedynie konkretne, wybrane faktury).
Faktoring to elastyczne narzędzie, które każdy przedsiębiorca może dopasować do swoich potrzeb. Pamiętaj jednak, że nie wszystkie rodzaje tej usługi sprawdzą się w każdej sytuacji. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, skonsultuj się z ekspertami w tej dziedzinie, np. za pomocą czata na stronie NFG.pl.
